شايد دلتان بخواهد جداي از ديدن آدم‌ها، در زمين خدا هم سير كنيد و ديدني‌هاي خالق را ببينيد. اگر به سمت شمال، جنوب يا شرق مي‌رويد، اين نوشته حتما به كارتان مي‌آيد، البته در سفر بعدي كه به سمت غرب و دامنه‌هاي زاگرس مي‌رويد! نكته اينكه زاگرس خودش محدوده بزرگي است، به‌طور ويژه اگر به سمت لرستان مي‌رويد، قرار است چند پيشنهاد هيجان‌انگيز برايتان داشته باشيم؛ هيجاني كه به ارزان‌ترين قيمت ممكن برايتان تمام مي‌شود.
زاگرس، دامنه‌هايش را به سمت شما گشوده است و هيچ‌كدام از مردمانش از شما ورودي بابت تماشاي سرزمين‌شان نمي‌گيرند، هزينه‌هاي دريافت خدمات كه البته حسابش جداست. به هر حال، لرستان سرزمين فراواني است و ارزاني. آنقدر سخاوتمند و ساكت كه احتمالا خبر نداريد كه داريد وارد استاني مي‌شويد كه بعد از 3استان شمالي، پرآب‌ترين خطه كشور است. در اين سفر، حيف است جاده را از دست بدهيد، اصلا سفر به شهرهاي كوهستاني، برخلاف رفتن به شهرهاي بزرگي مثل مشهد، شيراز، اصفهان و... مقصدمحور نيست، اين مسير است كه لذت سفر را به شما مي‌دهد.
- سفر هوايي به قلعه تاريخي
اگر به هر دليلي سفر هوايي را انتخاب كرده‌ايد، ابتدا مهمان خرم‌آباد مي‌شويد؛ شهري كه بالاي يكي از قديمي‌ترين تپه‌هايش قلعه‌اي قرار دارد كه تاريخ را در خودش نگه داشته؛ قلعه‌اي كه نامش از جاه‌طلبي فرماندهانش خبر مي‌دهد: فلك‌الافلاك! كافي است سري به موزه مردم‌شناسي اين قلعه بزنيد تا با قوم لر، زندگي، لباس و آدابشان آشنا شويد.
- قطار رؤياها، در پيچ و خم كوهستان
اگر قطار را مي‌پسنديد، كافي است از مقصد تهران، قطار خوزستان را انتخاب كنيد تا يكي از زيباترين مسيرهاي ريلي كشور را تجربه كنيد؛ مسيري كه از پيچ و خم دره‌ها و كوه‌ها مي‌گذرد و اين امكان را به شما مي‌دهد كه در يك ايستگاه عجيب و هيجان‌انگيز، از قطار پياده شويد و سراغ آبشار بيشه را بگيريد. مسير قطار از ايستگاه شهر دورود و تا ايستگاه روستاي بيشه، 35كيلومتر است. پس از پياده‌شدن در ايستگاه قطار، بايد يك كيلومتر پياده برويد تا به آبشاري با ارتفاع 48متر برسيد. راه‌رسيدن به اين روستا و آبشارش براي آنهايي كه اصرار دارند با خودروي شخصي سفر بروند، از مبدا خرم‌آباد، لااقل يك ساعت است. براي رسيدن به بيشه بايد در 8كيلومتري خرم‌آباد به جاده‌اي وارد شويد كه به سپيددشت مي‌رسد. پس از طي 40 كيلومتر به يك سه راهي مي‌رسيد و پس از طي25كيلومتر، بيشه خودش را به شما نشان مي‌دهد.
- منظره‌هاي روبه‌رو، با خودروي شخصي
اگر سوار بر خودروي شخصي به سمت لرستان مي‌رويد، پيشنهادهاي توقف براي ديدن طبيعت و مردماني كه در دامن آن زندگي مي‌كنند، بسيار است؛ در واقع، نخستين مقصد شما خود جاده خواهد بود و ديدني‌هاي اطراف آن؛ از مزرعه‌ها گرفته تا روستاها و حتي چادرهاي عشايري. اگر از مسير تهران حركت را شروع كرده‌ايد، مي‌توانيد پس از قم و دليجان، يكي از 2 مقصد دورود يا اليگودرز را انتخاب كنيد. هر دو اين شهرها، ايستگاهي براي يك سفر هيجان‌انگيز براي رسيدن به يكي از بكرترين درياچه‌هاي كوهستاني جهان هستند البته اگر پاي سفر براي پياده‌روي سه‌تا پنج ساعته را داريد. به هر حال، هر كه طاووس خواهد، بايد جور هندوستان كشد. نمي‌شود كه سراغ منطقه‌اي بكر از طبيعت را بگيريد و انتظار داشته باشيد سوار بر ماشين به آنجا برويد. درياچه گهر، در واقع يك سد طبيعي است. ميليون‌ها سال پيش به واسطه رانش زمين، دره‌اي درست در پشت رشته كوه‌هاي اشترانكوه ايجاد مي‌شود و درياچه‌اي به طول 2كيلومتر، عرض 700متر و حدود عمق 50 متر را مي‌سازد. يك درياچه آرام نيلي رنگ كه ميزبان ماهي‌هاي قزل‌آلاست؛ ماهي‌هايي كه در سكوت غروب، روي آب مي‌آيند و مي‌پرند و صحنه‌اي رؤيايي درست مي‌كنند. درياچه‌اي كه آب، از يك سمت به‌صورت چشمه وارد آن مي‌شود و از سمتي ديگر رودخانه‌اي از آن خارج مي‌شود. بله، شما عملا از كنار ساحل شرقي درياچه مي‌توانيد آب چشمه بنوشيد. درياچه‌اي كه اگر خيلي عجله نداشته باشيد و سفر يك‌روزه سخت را انتخاب نكرده باشيد، مي‌تواند چند شب ميزبان شما باشد؛ البته براي آنهايي كه غذاي كافي، چادر سفر و كيسه خواب براي خودشان آورده‌اند، با استفاده از قاطرهايي كه براي هر كدام از مسيرهاي رفت يا برگشت، 50هزار تومان كرايه حمل بار مي‌گيرند.
- پيشنهاد ويژه: آبشاري با آب سفيد!
با حدود 50متر ارتفاع، وقتي آب روي سنگ‌ها و صخره‌‌هايش مي‌خورد، پودر مي‌شود و قطرات كوچك آن تمام دره را خنك مي‌كند. اگر از تهران قصد سفر داريد، بايد بعد از دليجان به سمت خمين و از آنجا به اليگودرز برويد. بعد به سمت اصفهان حركت كنيد. 3 كيلومتر بعد از خروجي شهر، دست راست جاده، تابلوي سد رودبار را مي‌بينيد. از ورودي اين جاده فرعي تا لب آبشار نزديك به 80كيلومتر راه روستايي پيش‌رو داريد، البته جاده آسفالت قابل‌قبولي دارد. تقريبا 5 كيلومتر مانده به دره اصلي، وارد يك دره بزرگ‌تر شده و پايين مي‌رويد. اين آبشار در دره‌اي قرار دارد كه اغلب ساعت‌هاي روز، نور آفتاب به آن نمي‌تابد. وقتي هم به حريم آبشار مي‌رسيد، حدود يك ربع تا پاي آبشار پياده‌روي داريد. اگر هم وسايل‌تان زياد است، كافي است حدود 10هزار تومان به يكي از جوان‌هاي بومي بدهيد تا بارتان را سوار الاغ كند و به مقصد برساند. اين سفر را از مقصد تهران مي‌توان 5صبح شروع كرد و 12شب با بازگشت به تهران پايان داد.
- آشنايي: شتركوه، با شكوه!
اشترانكوه را آلپ ايران مي‌دانند. كافي است در مسيري كه از شهر اليگودرز به سمت دورود مي‌رويد، به سمت چپ نگاه كنيد تا زيبايي و ابهت آن را ببينيد؛ رشته كوهي با چند قله كه مانند كوهان‌هاي شتر كنار هم نشسته‌اند و شتركوه يا اشترانكوه را تشكيل داده‌اند. بلندترين آنها، سن‌بران نام دارد با ارتفاع 4150متر از سطح دريا. از همين جاده كه داريد رشته‌كوه را مي‌بينيد، دقيقا در پشت كوه، درياچه گهر در ارتفاع 2350متري از سطح دريا مثل نگيني نشسته است، اما شما آن را نمي‌بينيد؛ هر چند مسافران حرفه‌اي براي ديدن آن، تا قله بالا مي‌روند و از آن سوي كوه پايين مي‌آيند!
- نگاهي به قيمت تقريبي تورهاي داخلي در تابستان
نظر شما